Geocaching

Geocaching to wyjątkowo wdzięczna gra terenowa, w której świat zamienia się w wielką planszę, a zwykłe spacery — w małe ekspedycje odkrywców. Zasada jest prosta: ktoś ukrywa skrzynkę (kesza), oznacza jej współrzędne, a inni próbują ją odnaleźć. W środku zwykle czeka logbook — dziennik znalezisk — a czasem drobne fanty, które można wymieniać zgodnie z zasadą „zostaw coś równie fajnego”.

Brzmi dziecinnie?

I bardzo dobrze. W dorosłym życiu zdecydowanie za rzadko pozwalamy sobie na odrobinę dziecięcej ciekawości. Geocaching jest więc idealnym pretekstem, by znów działać „dla zabawy”, przy okazji poznając historie, miejsca i zakamarki, których nikt normalnie nie zauważa. Czasem skrzynkę znajdziesz pod ławką, czasem w pniu drzewa, a czasem… o centymetr od miejsca, w którym stałeś przez pół godziny, zastanawiając się, gdzie ten spryciarz ją upchnął.

Ta zabawa ma jednak coś więcej — potrafi wyciągnąć człowieka z domu w sytuacjach, kiedy pogoda nie zachęca, sofa przyciąga jak magnes, a jedynym planem na dzień jest „nic”. Kilka współrzędnych na mapie i nagle okazuje się, że kilometr dalej jest pomnik, o którego istnieniu nie miałeś pojęcia, albo jezioro, przy którym nie byłeś od lat.

Geocaching świetnie łączy się z naszymi mikrowycieczkami. Bardzo często podczas wypraw trafia się na skrzynki ukryte w najciekawszych punktach trasy. To przyjemny dodatek: tu zobaczysz krajobraz, tam dowiesz się czegoś o historii miejsca, a za rogiem — niespodzianka, niewielki kesz czekający, żeby go odkryć.

Zachęcamy do spróbowania tej formy zwiedzania zarówno całkiem bliskiego sąsiedztwa, jak i dalszych okolic. Możesz zacząć tuż obok domu — serio, większość osób jest zaskoczona, ile skarbów kryje się dosłownie pod ich nosem.